Çalışan Ebeveynlikte Kontrolün Bende Olmasını Sağlayan 3 Şaşırtıcı Beceri

Yeni bir dünyada yaşıyoruz. Modern ebeveynler, dijital sonrası dönemde yeni nesli yetiştirirken, geçmişte ebeveynlerin hiç düşünmemesi gereken zorluklarla karşı karşıyayız.

21. yüzyılda ebeveynlik, bilgi yüklemesi söz konusu olduğunda yepyeni bir teknik bilgi gerektirir.

Yeni bir dünyada yaşıyoruz. Modern ebeveynler, dijital sonrası dönemde yeni nesli yetiştirirken, geçmişte ebeveynlerin hiç düşünmemesi gereken zorluklarla karşı karşıyayız.

Bir yandan parmak uçlarımızda sonsuz miktarda bilgi ve tavsiyemiz var. Ebeveynlik yolculuğumuz boyunca ortaya çıkan sorular oldukça kolay bir şekilde araştırılabilir. Kitaplara, makalelere, podcast'lere, çalışmalara, uzman yorumlarına ve Google sonuçlarına sınırsız erişimimiz var. Ayrıca, dünyanın her yerindeki her türlü durum için çeşitli destek ve perspektif sunabilen ebeveynlerle bağlantı kurabiliriz.

Öte yandan, bu faydaların çoğuna yeni sorunlar eşlik ediyor:

• Günlük yaşamımızın hızı çok daha hızlı.
• Genellikle analiz felci veya karışıklığa yol açabilecek bilgilerden bunalmış durumdayız.
• Gördüğümüz tüm bilgiler güvenilir değildir. Gerçek ve kurgu arasında ayrım yapmak zor olabilir.
• Bulduğumuz bilgiler doğrulansa bile, genellikle çelişkili bir sonuç sunan eşit derecede güvenilir bir çalışma vardır.
• “Guru tavsiyesi” ile çevriliyiz. Sorunlarımızın hızlı bir yaşam hackiyle kolayca çözülebileceği efsanesini satın almak caziptir. Gerçekte, genellikle çok daha fazlasını gerektirir.

İşte, evde ve genel olarak yaşamdaki sorumluluklarımı karıştırmak için mücadele eden yeni bir ebeveyn olarak, elimdeki tüm bilgileri tek bir seviyede rahatlatıcı buldum. İş-yaşam dengesine doğru yolumu “eğitebileceğimi” düşündüm. Bir kaynak veya arkadaş başarının anahtarına sahip olmasaydı, bir sonraki tavsiyeye devam edecektim.

Yıllarca ailem ve benim için çalışan bir hayat yaratmakta başarısız olduktan sonra, bu sonsuz bilgi tüketiminin daha da kötüleştiğini fark ettim; Sadece içimde güven eksikliğine yol açtı.

Bilginin inandırıcı olmadığı değil (bazen öyleydi ve diğer zamanlarda değildi). Daha büyük sorun, karşılaştığım tüm bilgi ve tavsiyeleri değerlendirmek için hiçbir filtrem olmamasıydı. Çalışan bir anne olarak deneyimlerimi olumsuz yönde kontrol ediyordum. Hatta bazen en mükemmel tavsiye bile işe yaramazdı. Çünkü o an hayatıma uymazdı.

Hepimizin erişebileceği bol miktarda hazine desteğinden yararlanmak için geliştirmem gereken üç ana beceri var. Bu üç beceri, bana yardımcı olacak bilgileri seçmeme ve daha sonra günlük hayatımda kullanmama yardımcı oluyor.

Medya Okur Yazarlığı

Medya Okuryazarlığı Merkezi, medya okuryazarlığını şu şekilde tanımlamaktadır : “[İnsanların] tüm medya formlarında yetkin, eleştirel ve okuryazar olmasına yardımcı olmak, yorumlamanın onları kontrol etmesine izin vermek yerine gördükleri veya duyduklarının yorumunu kontrol etmelerini sağlamak."

Medya okuryazarlığı birçok farklı nedenden dolayı önemli bir beceridir. Olguyu kurgudan ayırt edebilmek, bakış açımızı realitemizle eşleştirmenin temel bir parçasıdır. Ancak bu bilgileri kendi yaşamlarımızda nasıl filtreleyip uygulayacağımızı bilmek de önemlidir. İşte hayatımda yeni bilgilerle karşılaştığımda sorduğum ana sorulardan bazıları:

• Bu bilgi güvenilir mi?
• Bu bilgiler şu an benimle alakalı mı ?
• Bu bilgi şu anda bana yardımcı oldu mu?
• Bu bilgiyi şimdi uygulayabilir miyim ?

Eğer bu sorulardan herhangi birinin cevabı “hayır” ise, bir an için bunu göz ardı edebileceğimi biliyorum, eğer gerekirse, gelecekte her zaman geri dönebileceğimi bilerek. Bu, popüler tavsiye benim için uygun görünmediğinde aşırı bilgi yüklemesinde veya başarısızlık duygularında gezinmeme yardımcı olur.

Büyük Resim Farkındalığı ve Derin Odak Arasında Geçiş Yapma

Çalışan bir anne olarak, sabah uyandığım andan itibaren gece uyumaya kadar (ve çoğu zaman gece yarısı saatlerinde!) Taleplerle karşılaşıyorum. Bir bütün olarak hayatımın geniş bilinci ve her an için en önemli olana derinlemesine odaklanma arasında sorunsuz bir şekilde geçiş yapma yeteneğini geliştirmek kendi mutluluğum ve refahım için kritik hale geldi.

Çalışan ebeveynliği, daha geniş bir bütünü oluşturan bireysel parçalardan oluşan karmaşık bir ağ olarak anladım. Örneğin, bir evlilik bölümüm, bir ebeveynlik bölümüm, bir işletme sahibi bölümüm, bir zihinsel sağlık bölümüm ve bir ev yönetimi bölümüm var (diğerleri arasında).

Eğilimim her bir boşluğa yaklaşmak, ama hepsi gerçekten birbirleriyle etkileşime giriyor. Her parçanın hayatımda bağımsız olarak nasıl çalıştığını ve her parçanın daha büyük bütünü nasıl etkilediğini anlamak faydalıdır.

Bu yakınlaştırma ve uzaklaştırma yeteneği, bir sürü hareketli uçağı aynı anda izleyen bir hava trafik kontrolörü olmak gibi bir şeydir:

• Bazı uçaklar dizilmiş ve sıralarının kalkmasını bekliyorlar. Bunlar, hayatımın sorunsuz bir şekilde ilerlemesini sağlayan önceden yaptığım planlar. Bu, hafta için yemek planları hazırlamak, çocuklarım için rahatlatıcı bir yatmadan önce rutin oluşturmak veya bir masaj planlamak gibi görünebilir.
• Bazı uçaklar pistte taksiyle hareket etmek üzereler. Bunlar, hemen ilgilenmemi gerektiren projeler veya sorumluluklardır. Bu, teslim etmek üzere olduğum büyük bir iş projesini, yürüdüğüm müşteri toplantısını veya zihinsel sağlığımı kontrol etmeyi içerebilir.
• Bazı uçaklar yeni çıkarıldılar ve sorumluluk alanımdan uçuyorlar. Bunlar, aktif olarak geçiş yaptığım öğeler, ya tamamlandıkları için, artık yapmam gerekmiyor ya da başka birine dış kaynak kullanıyorum. Günlük hayatımda bu, çocuklarımı gün boyunca okula bırakmak, editörüme bitmiş bir makale göndermek veya bir antrenmanı bitirmek gibi görünüyor.
• Diğerleri havada dizilmiş, iniş için gelmeye hazır. Bunlar hayatımın dikkat edilmesi gereken en önemli kısımları. Yakında onları yere indirmezsem kötü şeyler olur. Bu, sağlığımla düzenli olarak ilgilenmemi, ailemle kaliteli zaman geçirmeyi ya da sadece onun sevinci için bir şeyler yapmamı içerir.

Çalışan bir anne olarak, “uçaklarımın” her birinin geniş ölçekte nerede olduğunu bilmem gerekiyor. Ama aynı zamanda herhangi bir anda piste çarpan tek uçağa da dikkat etmeliyim. Çalışan ebeveynlik, bir bütün olarak hayatımın hızlı bir şekilde nabzını almak için sürekli bir yakınlaştırma ve ardından tüm dikkatimi en çok olması gereken yere adamak için tekrar yakınlaştırma işlemi gerektirir.

Öz Farkındalık

Ebeveynler üzerinde modern toplumda işleri “doğru yol” yapmak için çok fazla baskı var. Biz nasıl örnekler ile karşı karşıya konum herkes başka ebeveynlik edilir ve kolay için neyin doğru olduğunu kaçırmak olabilir bize .

Uzun zamandır işimin doğru cevapları veren “KİTAP” ya da “UZMAN” bulmak, sonra da özenle seçilmiş çözümlerini kendi hayatım boyunca uygulamak olduğunu düşündüm. Orada olan birinden umutsuzca bir kullanım kılavuzu istedim, bunu yaptım.

Sorun, böyle bir kullanım kılavuzunun bulunmamasıdır. Orada çok fazla bilgi var, ama aradığımız gerçek bilgelik kendi öz farkındalığımızdan geliyor. Orada tam hayatımı yaşayan başka kimse yok, bu yüzden “dışarıda” bulduğum tüm cevaplar doğal olarak sınırlı.

Hayatımın her alanında nasıl ortaya çıktığımı anlamanın bana ihtiyacım olan yönü verdiğini öğrendim. Hala daha fazla bilgi alıyorum (daha önce özetlediğim soruları kullanarak). Ama konu söz konusu olduğunda, kendi iç bilişime güvenmek, şimdiye kadar bulduğum en iyi rehberlik kaynağı. Öz-farkındalık gürültüyü önlemenin anahtarı oldu. Bu yüzden sonunda kendim ve ailem için doğru kararları verebilirim.

İşte diğer insanların işleri nasıl farklı yaptığını gösteren örneklerle bombalanmış olsam bile, hayattaki kendi yoluma güvenmeye yardımcı olduğunu bulduğum sorulardan sadece birkaçı:

• Bu aktivite ya da kişi bana enerji veriyor mu yoksa enerjimi tüketti mi?
• Hayatımın bu alanında neler çalışıyor?
• Hayatımın bu alanında çalışmayan nedir?
• Bunu kendim için kolaylaştırmak veya daha iyi bir sonuç elde etmek için hangi küçük veya yönetilebilir şey ile yapabilirim?
• Temel değerlerime ve önceliklerime uygun bir şekilde yaşadığımı düşünüyor muyum? Değilse, şu anda ne uymuyor?
• Bu aktivite, ilişki ya da inanç hayatımda sağlıklı bir amaca hizmet ediyor mu? Değilse, nasıl ayar yapabilirim?
• Hala ne öğrenmem gerekiyor? Benim anlayışımdaki boşluklar nelerdir?

Post-dijital çağda elimizdeki bilgiler, son derece yararlı olabilir eğer biz çalışan anne olarak bizim asıl deneyim yoluyla bunu filtreledikleri. Kendimize ya da bir bütün olarak yaşamlarımıza olan bu bağlantıyı kaybedersek, bu bilgi ezici ve verimsiz hale gelebilir.